سریوژا

ناشر نوشت

"مادرش باو گفت:

-سریوژنکا میدانی چیست؟..

من دلم میخواهد که پاپا داشته باشیم.

سریوژا نگاهش را بصورت مادر بلند کرد. او در این باره فکر نکرده بود. بعضی از بچه ها پاپا دارند و برخی ها ندارند. سریوژا هم پاپا ندارد: پدرش در جنگ کشته شده است ...".

در رمان بانو پانووا نویسنده معاصر روس تشریح شده است که روابط پسرک و پدر خوانده اش چگونه تکوین میابد. 

سریوژا پسر بچه ای شش ساله و آنقدر خنده آور و مهر انگیز و آنقدر نسبت به نیکی حساس است که خلاصه ممکن نیست او را دوست نداشت. نویسنده با تبسم دلنواز مادرانه از او صحبت میکند. ناگهان احساس میکنید که شادی و اندوه این پسر بچه چنان شما را منقلب میسازد که گوئی دوران کودکی شما از نو بازگشته است و گوئی آنکه در آرزوی دوچرخه واقعیست و دوست دارد تصاویر کتاب را رنگ کند و از بوقلمون میترسد سریوژا نیست بلکه خود شما هستید و هنگامیکه قلب کوچک سریوژا از شدت غم و اندوه فشرده میشود بزحمت میتوانید جلو اشک خود را بگیرید. استادی و مهارت این نویسنده که میتواند کلام خود را وادار نماید که ناگهان لحن بچگانه بخود بگیرد و خواننده آن از دیدگاه کودکان بجهان بنگرد واقعا شگفت انگیز است.

در رمان کوچک پانووا سرود عشق به کودکان که یکی از بارزترین صفات ادبیات شورویست و همچنین واقعیت زندگانی شوروی با نیروی فوقالعاده ای بیان گردیده است. این رمان در میان خوانندگان موفقیت بسزائی کسب نموده و بکرات تجدید چاپ گردیده و بچندین زبان ترجمه شده است. فیلمی که از روی این رمان تهیه شده در یک سلسله از کشورها شهرت یافته و در فستیوال سینمائی کارلوی واری به کسب بزرگترین جائزه نائل گردید.

بررسی

سریوژا نام پسر بچه ای شش ساله است. پدرش در جنگ کشته شده و با مادر و خاله اش زندگی می کند. این رمان کوچک پر است از بازیها، احساسات و زندگی بچگانه. نویسنده با مهارت خاصی که از روانشناسان سراغ داریم به موشکافی رفتارهای کودکان می پردازد و هر آنچه می بیند و مهمتر از آن "نمی بیند" شرح می دهد. داستان به گونه ای است که هر خواننده ای با آن احساس همراهی می کند و تعداد زیادی از خاطرات دوران کودکی خودش را بیاد می آورد. در این رمان در کنار تجربیات کودکانه سریوژا با قسمتی از آداب ورسوم و خرافات مردم آن زمان در شوروی آشنا می شویم.  

ورا پانووا

ورا پانووا 1905-1973 نویسنده، نمایشنامه نویس و ژورنالیست اهل شوروی بود. او ابتدا به حرفه ی روزنامه نگاری روی آورد. اولین کارهای این نویسنده نمایشنامه بود که چندین جایزه را نیز برای او به ارمغان آورد. پانووا در دهه چهارم زندگی خود به نوشتن داستان کوتاه و رمان روی آورد و در سالهای 47 و 50 موفق به اخذ جایزه استالین گردید. پانووا یکی از موفق ترین نویسندگان شوروی در زمان معاصر خود به شمار می رفت و چندین مرتبه عضو هیئت رییسه نویسندگان اتحاد شوروی بوده است.

نوول سریوژا در سال 55 نوشته شد و تا به حال حاضر یکی از بهترین کارها در این حیطه به شمار می رود. پانووا در سالهای آخر زندگی به تربیت نویسندگان جوان روی آورد که شماری از آنها معروف شدند. او در سال 67 به علت سکته و فلج شدن قسمتی از بدنش به تنهایی قادر به نوشتن نبود و به کمک اعضای خانواده و منش هایش می نوشت. او در سال 73 درگذشت و در لنینگراد در کنار آنا آخماتووا به خاک سپرده شد.